Φυσικοθεραπείες & Χόνδρινες Βλάβες του Γόνατος

Μία χόνδρινη βλάβη στο γόνατο, είναι προφανώς το αποτέλεσμα του τραυματισμού ή και της προοδευτικής εκφυλιστικής αρθριτικής νόσου του γόνατος. Ο αρθρικός χόνδρος, είναι ένας ειδικός συνδετικός ιστός που καλύπτει τις αρθρικές επιφάνειες που έρχονται σε επαφή. Με γυμνό μάτι, βλέπουμε ότι έχει μια γυαλιστερή, λευκή εμφάνιση. Μικροσκοπικά, αυτό αποτελείται από νερό, κολλαγόνο και μια μεγάλη ποικιλία από πρωτεινογλυκάνες.
Ο αρθρικός χόνδρος δεν έχει απολήξεις νεύρων και ως εκ τούτου δεν προκαλεί πόνο ή ευαισθησία όταν κάποιος εμφανίσει μία χόνδρινη βλάβη στις αρχές του τραυματισμού. Επίσης, δεν μπορεί να επιδιορθωθεί αν υποστεί βλάβη.

Η διαβάθμιση των χόνδρινων βλαβών βαθμολογείται από ήπια έως σοβαρή, ως εξής,
• Βαθμός 0: φυσιολογικός χόνδρος
• Βαθμός Ι: Σε αυτό το πρώιμο στάδιο, ο χόνδρος αρχίζει να γίνεται μαλακός με οίδημα
• Βαθμός II: Αυτό το στάδιο θα παρουσιάσει μια ελάττωση μερικού πάχους, με σχισμές επί της επιφανείας του, που δεν φθάνουν στο οστούν και ότι η βλάβη δεν υπερβαίνει το 1,5 cm σε διάμετρο.
• Βαθμός III: Σ αυτό το στάδιο, ο χόνδρος παρουσιάζει μια αύξηση των ρηγματώσεων, μέχρι το επίπεδο του υποχονδρίου οστού σε μια περιοχή με διάμετρο μεγαλύτερη από 1,5 cm. Οι ασθενείς συχνά παραπονιούνται για θόρυβο στη κίνηση και ιδιαίτερα όταν το γόνατο κάμπτεται και πόνο στη διάρκεια της κίνησης από την όρθια στη καθιστή θέση.
• Βαθμός IV: Η φάση αυτή, ο χόνδρος παρουσιάζει μια εκτεταμένη βλάβη μέχρι το υποχόνδριο οστούν το οποίο και είναι πλέον γυμνό. Όταν οι περιοχές που εμπλέκονται είναι μεγάλες, ο πόνος γίνεται συνήθως πιο σοβαρός, προκαλώντας περιορισμό στη λειτουργικότητα.

Τα συμπτώματα που προκύπτουν από τραυματική βλάβη του αρθρικού χόνδρου δεν θα παρουσιαστούν τόσο άμεσα, όσο είναι εμφανή μετά από ρήξη μηνίσκου ή ρήξη προσθίου χιαστού συνδέσμου. Τα συμπτώματα αρχίζουν ήπια και συνεχίζονται προοδευτικά με τη πάροδο του χρόνου. Συνήθως περιλαμβάνουν: Περιοδικά οίδημα (συχνά το μόνο σύμπτωμα), πόνος που σχετίζεται με παρατεταμένη βάδιση ή σκάλα, αίσθηση υπαναχώρησης του γόνατος ή και κλείδωμα αυτού.

Η διάγνωση των χόνδρινων βλαβών μπορεί να είναι δύσκολη. Πολλές φορές, σ ένα πρησμένο γόνατο η ακτινογραφία θα δείξει μια κανονική εικόνα απεικόνισης . Η μαγνητική τομογραφία ή η αρθροσκόπηση μπορούν να βοηθήσουν με ακρίβεια στο προσδιορισμό της βλάβης και τον σχεδιασμό τη ανάλογης θεραπείας.

Ο αρχικός τραυματισμός του αρθρικού χόνδρου, αντιμετωπίζεται συχνά χωρίς χειρουργική επέμβαση. Συνιστάται απώλεια βάρους, ασκήσεις ενίσχυσης για τους ανάλογους μυς, συμπληρωματικά υποκατάστατα των βλεννοπολυσακχαριδών ή και ενδεχομένως, ενέσεις υαλουρονικού οξέος για τη βελτίωση της από κοινού λίπανσης και μείωση της τριβής των αρθρικών επιφανειών. Με τη νέα τεχνολογία της HILTERAPIA οι εστιασμένες βλάβες του χόνδρου μπορούν να αντιμετωπίζονται αποτελεσματικα.

Κατά την τελευταία δεκαετία, υπήρξαν μεγάλα άλματα και συναρπαστικές εξελίξεις στη χειρουργική αντιμετώπιση των ελλειμάτων του αρθρικού χόνδρου. Αυτές είναι: arthroscopic shaving, η τεχνική μικροκαταγμάτων, η μεταμόσχευση χονδροκυττάρων και η mosaicplasry.

Η αρθροσκοπική χειρουργική, είναι τεχνική που χρησιμοποιεί ειδικά αρθροσκοπικά μέσα για την εξομάλυνση της φθαρμένης επιφάνειας του αρθρικού χόνδρου. Ιδανικά, αυτή η θεραπεία θα μειώσει την τριβή και τον ερεθισμό, μειώνοντας τα συμπτώματα του οιδήματος τον κριγμό και τον πόνο.

Αυτή η αρθροσκοπική τεχνική ενθαρρύνει την ανάπτυξη νέου χόνδρου στη περιοχή της βλάβης. Είναι μια καλά αποδεκτή τεχνική, που αφορά ασθενείς με βλάβες σε όλο το πάχος του αρθρικού χόνδρου, με έκταση έως 2,5cm. Μ ένα ειδικό διατρητικό εργαλείο (awl) και άμεση όραση, ο χειρουργός προκαλεί πολλαπλά διατρητικά κτυπήματα (μικροκατάγματα) σ όλη την έκταση της βλάβης. Αυτό έχει σαν συνέπεια την καλύτερη αιμάτωση της περιοχής και τον εμπλουτισμό της σε κύτταρα του μυελού των οστών. (παραγωγή τοπικά θρόμβου αίματος, ο οποίος απελευθερώνει πρωτογενή κύτταρα [stem cells] τα οποία και προάγουν σχηματισμό νέου χόνδρου) Έχει πολύ καλή ανταπόκριση σε νέους ασθενείς, σε πρόσφατες βλάβες και όχι υπέρβαρους.

Είναι η πλέον πολλά υποσχόμενη τεχνική, παρότι η πρώτη δημοσίευση σε ανθρώπους έγινε για πρώτη φορά από τον Brittberg το 1984. Σε γενικές γραμμές, με αρθροσκοπική τεχνική ταυτοποιείται η βλάβη, γίνεται λήψη υλικού χονδροκυττάρων, τα οποία και καλλιεργούνται in vitro (σε εργαστήριο) για ένα διάστημα 6 εβδομάδων. Στη συνέχεια, το εμπλουτισμένο από το εργαστήριο υλικό τοποθετείται πάνω σε μία περιοστική μεμβράνη και συρράπτεται στο σημείο της βλάβης. Το τελευταίο σκέλος της διαδικασίας γίνεται με ανοικτή τεχνική.

Ουσιαστικά αφορά εστιακές βλάβες 10-20mm σε ασθενείς<50 ετών. Γίνεται λήψη οστεοχόνδρινων τεμαχίων από υγιή και μη φορτιζόμενη περιοχή και στη συνέχεια εμφυτεύονται στη πάσχουσα περιοχή μετά τη κατάλληλη διαμόρφωσή της.

0/5 (0 Reviews)