Φυσικοθεραπεία & Ολική Αρθροπλαστική Γόνατος
Η ολική αρθροπλαστική γόνατος, είναι μία επέμβαση με άριστο προσδόκιμο ποιότητας ζωής σε ηλικιωμένους ασθενείς.
Ο σκοπός της ολικής αρθροπλαστικής γόνατος είναι να ανακουφίσει από τον πόνο, να αποκαταστήσει τη λειτουργικότητα της άρθρωσης, να επιτρέψει την εργασία και την απρόσκοπτη καθημερινή δραστηριότητα του αρρώστου. Η επέμβαση αρθροπλαστικής είναι καταλληλότερη για ασθενείς με χρόνιους πόνους της άρθρωσης λόγω αρθρίτιδας που δυσκολεύει τις καθημερινές δραστηριότητες, π.χ. βάδιση, άσκηση.
Πολλοί ασθενείς βιώνουν πλέον ελάχιστες ή και καθόλου ενοχλήσεις, αύξηση της κινητικότητας και βελτίωση της ποιότητας της ζωής τους. Η απόδοση και η διάρκεια ζωής των προθέσεων - εμφυτευμάτων εξαρτάται από πολλούς παράγοντες στους οποίους είναι: η φυσική κατάσταση του ασθενούς, η ανατομία, το βάρος, η φυσική δραστηριότητα και η συνεργασία ώστε να τηρηθούν οι οδηγίες του χειρουργού πριν και μετά από την επέμβαση. Η χειρουργική επέμβαση της άρθρωσης ενέχει πιθανούς κινδύνους και απαιτεί ορισμένο χρόνο ανάρρωσης. Τα επιμέρους αποτελέσματα μπορεί να ποικίλουν και μόνο ένας ορθοπεδικός χειρουργός μπορεί να καθορίσει αν η επέμβαση είναι κατάλληλη για σας.
Όπως διαφαίνεται και από την ορολογία γίνεται μία "αρθροπλαστική" δηλαδή, πλαστική της άρθρωσης, δημιουργώντας μία νέα άρθρωση. Αυτό γίνεται, εκτέμνοντας τμήματα των κατεστραμένων αρθρικών επιφανειών και εφαρμόζοντας ισομεγέθη εμφυτεύματα που έχουν τη μορφή εκμαγείων στη θέση τους. Αυτά σταθεροποιούνται με μία ειδική "κόλλα" που ονομάζεται οστικό τσιμέντο. Αυτό έχει τη δυνατότητα να επιτυγχάνει άριστη συγκράτηση στο εμφύτευμα και το οστούν. Επειδή όμως μακροπρόθεσμα βρέθηκε ότι, το τσιμέντο μπορεί να προκαλέσει οστεόλυση και χαλάρωση του εμφυτεύματος, εφαρμόζεται και άλλη τεχνική σταθεροποίησης "χωρίς τσιμέντο". Αυτό γίνεται μέσω της επαφής του εμφυτεύματος με το οστούν όπου, στην επιφάνεια επαφής δημιουργείται μία πορώδης επιφάνεια μέσα στην οποία διεισδύουν οστικά κύτταρα, επιτυγχάνοντας τη σταθεροποίηση οστού-εμφυτεύματος. Προϋπόθεση για τη τελευταία περίπτωση είναι η καλή ποιότητα του οστού.
Aν και δεν είναι συχνές, μπορεί να προκύψουν επιπλοκές κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά από την επέμβαση. Τέτοιες είναι οι μολύνσεις και ο σχηματισμός θρόμβων του αίματος. Για αποφυγή αυτών των επιπλοκών οι θεράποντες χειρουργοί μπορούν να λάβουν διάφορα μέτρα προφύλαξης, συμπεριλαμβανομένης της χορήγησης αντιβιοτικών και αντιπηκτικών αίματος, πριν και μετά από την επέμβαση. Μολονότι η εκτεταμένη χρήση εμφυτευμάτων σημειώνει εξαιρετική επιτυχία στις περισσότερες περιπτώσεις, ορισμένοι ασθενείς μπορεί ακόμα να υπολείπονται των άλλων σε πόνο και δυσκαμψία. Παράγοντες, όπως οι μετεγχειρητικές δραστηριότητες και το βάρος του ασθενή μπορεί να επηρεάσουν το χρόνο ζωής του εμφυτεύματος.
Ο θεράπων ιατρός θα αποφασίσει πότε θα γίνει η χειρουργική επέμβαση. Η τελική απόφαση βασίζεται στο ιατρικό ιστορικό, στις εξετάσεις, στις ακτινογραφίες, στις ιδιαιτερότητες και τις απαιτήσεις του κάθε άρρωστο, όπως και στη δυνατότητα συνεργασιμότητας ανάμεσα στο γιατρό και τον ασθενή .
Γενικά, η ηλικία δεν αποτελεί πρόβλημα αν ο ασθενής έχει καλή κατάσταση υγείας και έχει την επιθυμία να συνεχίζει να ζεί δραστήρια και κυρίως να έχει ποιότητα ζωής. Ο θεράπων ιατρός θα εκτιμήσει τη γενική κατάσταση της υγείας και τη καταλληλότητα για αρθροπλαστική.
Όλα τα φάρμακα που παίρνει οασθενής θα πρέπει να είναι σε γνώση του ιατρού. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται για τα αντιπηκτικά αλλά και τα αντικαταθλιπτικά λόγω των αλληλοεπιδράσεων που έχουν με άλλα φάρμακα.
Με τις νέες τεχνικές, μπορεί και όχι, αλλά είναι επιβεβλημένο να έχει προηγηθεί κατάθεση 2-3 φιαλών αίματος στην αντίστοιχη αιμοδοσία, από το φιλικό και συγγενικό περιβάλλον του ασθενούς.
Τυπικά η παραμονή για νοσηλεία κυμαίνεται από 4–7 ημέρες, ακολουθούμενη από 4 εβδομάδες κινησιοθεραπείας, πριν να επιστρέψει στις φυσιολογικές δραστηριότητές του. Από την άλλη, με μία ελάχιστα επεμβατική χειρουργική, οι ασθενείς μπορούν να πάρουν εξιτήριο σε δύο μόλις ημέρες και σημαντικά ταχύτερη επιστροφή στις φυσιολογικές δραστηριότητες, καθώς επίσης λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο.
Αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου του τύπου της χειρουργικής επέμβασης, της γενικής κατάστασης της υγείας και της ικανότητας ανάρρωσης. Τυπικά, οι ασθενείς μπορούν να επιστρέψουν σε ορισμένες δραστηριότητες χαμηλών απαιτήσεων εντός εβδομάδων μετά από την επέμβαση. Τυπικά, από την ημέρα του χειρουργείου, βάδιση με Π άμεσα, χωρίς Π από την 10η μετεγχειρητική ημέρα, κάνουν την ατομική τους υγιεινή - αυτοεξυπηρετούμενοι από την 15η ημέρα, μπαίνουν σε αυτοκίνητο μετά την 20η ημέρα, ενώ βαδίζουν ελεύθερα σε εξωτερικό περιβάλλον από τον 1ο μήνα. Καλό είναι, να αποφεύγονται δραστηριότητες σε σκάλες, οι κραδασμοί και οι αναπηδήσεις. Σε αρθροπλαστικές ελάχιστης παρεμβατικότητας, οι χρόνοι αυτοί ελαττώνονται σημαντικά.