Φυσικοθεραπεία & Συνδεσμοπλαστική Χιαστού
Γιατί η αποκατάσταση του ΠΧΣ είναι τόσο χρονοβόρα και σημαντική, παρότι το χειρουργείο είναι τόσο γρήγορο και ανώδυνο;
Από τη στιγμή που γίνεται η λήψη του μοσχεύματος στερείται της αγγείωσής του. Ουσιαστικά νεκρώνεται, χρησιμεύει πλέον σαν μία ‘σκαλωσιά’ πάνω στην οποία θα γίνει η διαδικασία της ανακατασκευής του νέου πλέον συνδέσμου. Έχει βρεθεί εμβιομηχανικά ότι, στον 4ο μετεχειρητικό μήνα το μόσχευμα φθάνει στο χαμηλότερο σημείο της αντοχής του στα διατατικά φορτία. Δυνητικά, αυτό είναι επικίνδυνο, αν λάβουμε υπόψη ότι, ο ασθενής έχει επανέλθει πλήρως στις καθημερινές του δραστηριότητες και δοκιμάζει τον εαυτό του σε παραπέρα αθλητική καταπόνηση. Η καθοδήγηση του θεράποντα ιατρού είναι σημαντική πλέον, για τη τελική έκβαση της λειτουργικότητας της συνδεσμοπλαστικής.
Η καμπύλη δείχνει ότι, το μόσχευμα σταδιακά φθάνει στην ελάχιστη τιμή της αντοχής του από τον 3ο-6ο μήνα ενώ επανέρχεται στην αρχική του τιμή μετά τον 9ο μήνα.